Wat is Structured Query Language (SQL)?

SQL is een programmeertaal die wordt gebruikt door vrijwel alle relationele databases om data te zoeken, te manipuleren en te definiëren en om toegang te beheren. SQL werd in de jaren 70 voor het eerst ontwikkeld bij IBM, met Oracle als een belangrijke bijdrager. Dit leidde tot de implementatie van de SQL ANSI-norm. SQL heeft geleid tot veel extensies van bedrijven zoals IBM, Oracle en Microsoft. Hoewel SQL tegenwoordig nog steeds veel wordt gebruikt, beginnen er nieuwe programmeertalen te komen.

Evolutie van de database

Databases hebben zich sinds hun opkomst in het begin van de jaren zestig enorm ontwikkeld. Navigatiedatabases zoals de hiërarchische database (die vertrouwde op een boomstructuurmodel en alleen een één-op-veel-relatie toestond) en de netwerkdatabase (een flexibeler model dat meerdere relaties mogelijk maakte), waren de oorspronkelijke systemen waarmee data werden opgeslagen en gemanipuleerd. Deze vroege systemen waren eenvoudig, maar ook inflexibel. In de jaren 80 werden relationele databases populair, gevolgd door objectgeoriënteerde databases in de jaren 90. Meer recent ontstonden NoSQL-databases als antwoord op de groei van het internet en de behoefte aan hogere snelheid en de verwerking van ongestructureerde data. Tegenwoordig zijn clouddatabases en zelfsturende databases baanbrekend als het gaat om hoe data worden verzameld, opgeslagen, beheerd en gebruikt.

Wat is het verschil tussen een database en een spreadsheet?’

Databases en spreadsheets (zoals die van Microsoft Excel) zijn beide handige manieren om informatie op te slaan. De belangrijkste verschillen tussen de twee zijn:

• Hoe de data worden opgeslagen en gemanipuleerd
• Wie toegang heeft tot de data
• Hoeveel data kunnen worden opgeslagen

Spreadsheets zijn oorspronkelijk ontworpen voor één gebruiker en hun kenmerken weerspiegelen dat. Ze zijn geweldig voor één gebruiker of een klein aantal gebruikers die geen uiterst gecompliceerde datamanipulatie hoeven uit te voeren.’’ Databases zijn daarentegen ontworpen om veel grotere verzamelingen georganiseerde informatie te bevatten, soms zelfs enorme hoeveelheden.— Met databases kunnen meerdere gebruikers tegelijkertijd snel en veilig toegang krijgen tot de data en deze opvragen met behulp van zeer complexe logica en taal.

Typen databases

Er zijn veel verschillende soorten databases. De beste database voor een specifieke organisatie is afhankelijk van hoe de organisatie van plan is om de data te gebruiken.

• Relationele databases. Relationele databases werden in de jaren 80 dominant. Items in een relationele database zijn georganiseerd als een set tabellen met kolommen en rijen. Relationele databasetechnologie biedt de meest efficiënte en flexibele manier om toegang te krijgen tot gestructureerde informatie.
• Objectgeoriënteerde databases. Informatie in een objectgeoriënteerde database wordt weergegeven in de vorm van objecten, zoals bij objectgeoriënteerd programmeren.
• Gedistribueerde databases. Een gedistribueerde database bestaat uit twee of meer bestanden op verschillende locaties. De database kan op meerdere computers worden opgeslagen, zich op dezelfde fysieke locatie bevinden of verspreid zijn over verschillende netwerken.
• Datawarehouses. Een datawarehouse is een centrale opslagplaats voor data. Dit type database is specifiek ontworpen voor snelle zoekopdrachten en analyses.
• NoSQL-databases. Een NoSQL-, of niet-relationele database, maakt het mogelijk ongestructureerde en semigestructureerde data op te slaan en te manipuleren (in tegenstelling tot een relationele database, die definieert hoe alle in de database ingevoegde data moeten worden samengesteld). NoSQL-databases werden populairder naarmate webapplicaties wijdverbreider en complexer werden.
• Grafiekendatabases. Een grafiekendatabase slaat data op in termen van entiteiten en de relaties tussen entiteiten.
• OLTP-databases. Een OLTP-database is een snelle, analytische database die is ontworpen voor grote aantallen transacties die door meerdere gebruikers worden uitgevoerd.

Dit zijn slechts enkele van de tientallen soorten databases die vandaag de dag worden gebruikt. Andere, minder algemene databases zijn afgestemd op zeer specifieke wetenschappelijke, financiële of andere functies. Naast de verschillende databasetypen zijn er ook veranderingen in de benadering van technologieontwikkelingen en ingrijpende ontwikkelingen, zoals de cloud en automatisering, die databases in volledig nieuwe richtingen stuwen. Enkele van de nieuwste databases omvatten

• Open-sourcedatabases. Een open-sourcedatabasesysteem is een systeem waarvan de broncode open source is; dergelijke databases kunnen SQL- of NoSQL-databases zijn.
• Clouddatabases. Een clouddatabase is een verzameling data, gestructureerd of ongestructureerd, die zich op een privé-, openbaar of hybride cloud computing-platform bevindt. Er zijn twee typen clouddatabasemodellen: traditioneel en Database-as-a-Service (DBaaS). Met DBaaS worden administratieve taken en onderhoud uitgevoerd door een serviceprovider.
• Multimodeldatabase. Multimodeldatabases combineren verschillende typen databasemodellen tot één geïntegreerde back-end. Dit betekent dat ze verschillende datatypen kunnen accommoderen.
• Document/JSON-database. Documentdatabases zijn ontworpen om documentgeoriënteerde informatie op te slaan, op te halen en te beheren en zijn een moderne manier om data niet in rijen en kolommen, maar in een JSON-indeling op te slaan.
• Zelfsturende databases. Zelfsturende databases (ook wel autonome databases genoemd), het nieuwste en meest baanbrekende type databases, zijn gebaseerd op de cloud en gebruiken machine learning voor het automatiseren van database-afstemming, beveiliging, back-ups, updates en andere routinematige beheertaken die sinds jaar en dag worden uitgevoerd door databasebeheerders.

Wat is een databasebeheersysteem?

Een database vereist meestal een uitgebreid databasesoftwareprogramma dat bekend staat als een databasebeheersysteem (DBMS). Een DBMS dient als een interface tussen de database en zijn eindgebruikers of programma's, waardoor gebruikers informatie kunnen ophalen en bijwerken en kunnen beheren hoe de informatie wordt georganiseerd en geoptimaliseerd. Een DBMS vergemakkelijkt ook het overzicht en beheer van databases, waardoor een groot aantal administratieve bewerkingen mogelijk zijn, zoals prestatiebewaking, afstemming en back-up en herstel.

Enkele voorbeelden van populaire databasesoftware of DBMS zijn MySQL, Microsoft Access, Microsoft SQL Server, FileMaker Pro, Oracle Database en dBASE.

Wat is een MySQL Database?

MySQL is een open source relationeel databasebeheersysteem op basis van SQL. Het is ontworpen en geoptimaliseerd voor webapplicaties en kan op elk platform worden uitgevoerd. Omdat er bij de opkomst van het internet nieuwe en andere vereisten ontstonden, werd MySQL het voorkeursplatform voor webontwikkelaars en webapplicaties. Omdat het is ontworpen om miljoenen zoekopdrachten en duizenden transacties te verwerken, is MySQL een populaire keuze voor e-commercebedrijven die meerdere geldoverdrachten moeten beheren.’ On-demand flexibiliteit is het belangrijkste kenmerk van MySQL.

MySQL is het DBMS achter een aantal van de beste websites en webapplicaties ter wereld, waaronder Airbnb, Uber, LinkedIn, Facebook, Twitter en YouTube.

Databases gebruiken om de bedrijfsprestaties en besluitvorming te verbeteren

Met de enorme dataverzameling van het Internet of Things, dat het leven en de industrie over de hele wereld transformeert, hebben bedrijven tegenwoordig toegang tot meer data dan ooit tevoren. Vooruitdenkende organisaties kunnen nu databases gebruiken om verder te gaan dan elementaire dataopslag en transacties om enorme hoeveelheden data van meerdere systemen te analyseren. Met behulp van databases en andere computer- en business intelligence-tools kunnen organisaties nu de data die ze verzamelen gebruiken om efficiënter te werken, betere besluitvorming mogelijk te maken en flexibeler en schaalbaarder te worden.

De zelfsturende database staat klaar om deze mogelijkheden aanzienlijk te verbeteren. Omdat zelfsturende databases dure, tijdrovende handmatige processen automatiseren, maken ze zakelijke gebruikers vrij om proactiever met hun data om te gaan. Door gebruikers directe controle te geven over de mogelijkheid om databases te maken en te gebruiken, krijgen deze het zowel beheer en autonomie in de hand, terwijl belangrijke beveiligingsnormen toch worden gewaarborgd.

Hoe autonome technologie databasebeheer verbetert

Zelfsturende databases vormen de golf van de toekomst en bieden een intrigerende mogelijkheid voor organisaties die de best beschikbare databasetechnologie willen gebruiken zonder de zorgen van het uitvoeren en besturen van die technologie.

Zelfsturende databases maken gebruik van cloudtechnologie en machine learning om veel van de routinetaken te automatiseren die nodig zijn om databases te beheren, zoals afstemming, beveiliging, back-ups, updates en andere routinematige beheertaken. Nu deze saaie taken geautomatiseerd worden, krijgen databasebeheerders de tijd om meer strategisch werk te doen. De zelfsturende, zelfbeveiligende en zelfherstellende mogelijkheden van zelfsturende databases staan op het punt een revolutie teweeg te brengen in de manier waarop bedrijven hun data beheren en beveiligen, waardoor prestatievoordelen, lagere kosten en verbeterde beveiliging worden bereikt.

Een pluim voor de Oracle Autonomous Database

De eerste autonome database werd eind 2017 aangekondigd en meerdere onafhankelijke sectoranalisten erkenden snel de technologie en de potentiële impact voor computing.

In IDC-perspectief van februari 2018 werd autonome databasetechnologie geprezen voor “het eenvoudiger implementeren, gebruiken en beheren van bedrijfssoftware door met kunstmatige intelligentie en machine learning mogelijkheden te bieden die weinig of geen menselijke tussenkomst vereisen voor softwarebeheer.”

In KuppingerCole’s rapport van januari 2018 (PDF) wordt opgemerkt: “Deze aanpak heeft enorme potentiële voordelen, niet alleen voor het verminderen van arbeid en kosten voor klanten, maar ook voor het drastisch verbeteren van herstelvermogen van databases’ tegen zowel menselijke fouten als schadelijke activiteiten, intern of extern. Elke database is ook zo ontworpen dat beveiligingsfuncties standaard zijn ingeschakeld en relevante parameters automatisch worden geconfigureerd volgens de huidige best practices op het gebied van beveiliging.”