Mark Jackley | Content Strategist | 16 maart 2023
Begin 2020, toen COVID-19 zich wereldwijd begon te verspreiden, belandden HR-teams in de gezondheidszorg op onbekend terrein. Ze moesten ziekenhuizen draaiende zien te houden door voldoende personeel beschikbaar te houden om de golf aan besmette patiënten te behandelen. Ze moesten onder meer de veiligheid van de werknemers garanderen, hen psychische hulp bieden en het beleid inzake onder andere dienstroosters en thuiswerken aanpassen.
Hoewel het stof inmiddels enigszins is neergedaald, moeten HR-teams als gevolg van COVID-19 nog steeds een aantal grote uitdagingen aanpakken. Gelukkig hebben HR-managers de afgelopen jaren veel geleerd van de grote ontslagnamegolf die in vele landen plaatsvond, een krimpende pool van sollicitanten, stijgende arbeidskosten en stakingen en andere moeilijke kwesties.
Voornaamste conclusies
Naarmate de pandemie zich verder uitbreidde, kregen HR-managers in de gezondheidszorg een grotere verantwoordelijkheid voor de mensen in hun organisatie. Het aantal traditionele taken, zoals het aannemen van personeel en het beheersen van de arbeidskosten, werd verdubbeld en ook kreeg HR er nieuwe taken bij, zoals het zorgen voor een hygiënische werkplek die voorzien was van voldoende schoonmaakmiddelen, terwijl er wereldwijd tekorten waren.
Minder sollicitanten
Vooral door de spanningen rondom COVID-19 worden werkgevers in de gezondheidszorg geconfronteerd met een slinkend aantal sollicitanten. Volgens een rapport van HRO Today uit 2021 daalde het aantal sollicitaties voor functies als operatiekamertechnicus en assistent-verpleegkundige met 52% ten opzichte van een jaar eerder, terwijl het aantal sollicitaties voor verpleegkundigen met 45% daalde. Zelfs het aantal sollicitaties voor niet-medische functies is gedaald. Zo is het aantal sollicitaties van voedingsassistenten met meer dan 30% gedaald. In 2022 hebben deze trends zich voortgezet, waarbij recruitmentexperts van SIA meldden dat uitzendbureaus de moeilijkheidsgraad van het invullen van vacatures in de gezondheidszorg beoordelen met 3,75 op een schaal van 1 tot 5.
Hoewel een HR-team het landelijke tekort aan talent niet kan oplossen, zoeken HR-managers naar nieuwe manieren om meer sollicitanten te trekken. Geautomatiseerde systemen kunnen helpen het sollicitatieproces te vereenvoudigen, bijvoorbeeld door mensen te laten solliciteren zonder dat ze eerst een account hoeven aan te maken. Werkgevers in de gezondheidszorg concurreren nog heviger om beschikbaar talent en bieden bonussen en hulp bij verhuizing en geven sommige werknemers de mogelijkheid om vanuit huis te werken. Een ziekenhuis in Colorado hanteert een andere aanpak: het eist voor bepaalde functies in het ziekenhuis niet langer een diploma van een hogeschool en financiert aanvullende opleidingen nadat mensen zijn aangenomen.
Ontslagnames
Eind 2021 meldde onderzoeksbureau Morning Consult dat 18% van de zorgmedewerkers – bijna een op de vijf – tijdens de pandemie zijn of haar baan had opgezegd, waarbij COVID-19, de slechte beloning en burn-out als oorzaken werden genoemd. Van de mensen die ervoor kozen te blijven, zei 31% dat ze een vertrek hadden overwogen.
Sindsdien is de werkgelegenheid in de gezondheidszorg toegenomen naarmate de COVID-vaccinatiegraad steeg en het aantal infecties sterk daalde. Het Journal of the American Medical Association meldde dat in april 2022 het werkloosheidspercentage in de gezondheidszorg was gedaald tot 2,28%, vergeleken met 3,18% op het hoogtepunt van de pandemie. Ook al is de grote ontslagnamegolf onder werkgevers in de gezondheidszorg afgenomen, ze hebben nog steeds problemen met chronische burn-out, personeelsverloop en een algeheel tekort aan talent. Om een volgende golf van ontslagnames te voorkomen, moeten HR-managers in de gezondheidszorg zorgen voor aantrekkelijke beloningen en programma's voor de bestrijding van burn-out, zoals een vernieuwd verlof- en roosterbeleid.
Extra schoonmaak
Een hygiënische werkplek is altijd al van cruciaal belang geweest in de gezondheidszorg, maar naar aanleiding van COVID-19 hebben HR-teams hun beleid herzien om de overdracht van ziekten te voorkomen. In overeenstemming met de richtlijnen van de Amerikaanse Occupational Safety and Health Administration (OSHA) en de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) helpen HR-teams het facilitair management om de schoonmaakprocedures te verbeteren. Deze omvatten nu aanvullende schoonmaakvereisten voor druk bezochte ruimten zoals wachtkamers, liften en toiletten, alsmede voor werkplekken en persoonlijke eigendommen van werknemers. Daarnaast moet er een ruime voorraad desinfecterende middelen en doekjes beschikbaar zijn en moeten er soms fysieke afscheidingen worden gebruikt, zoals plexiglasschermen bij recepties. Wanneer een geval van COVID op het werk wordt vermoed of bevestigd, eisen HR-teams dat er vaker wordt schoongemaakt en dat werknemers en patiënten hun handen wassen, een mondkapje dragen en afstand houden.
Digitaal werken
Evenals andere sectoren hebben organisaties in de gezondheidszorg hun programma's voor digitaal werkend personeel uitgebreid toen COVID zich aandiende.
Taken zoals het inchecken van patiënten, het verwerken van claims en het beheren van medische dossiers kunnen overal vandaan worden uitgevoerd, zolang HR richtlijnen geeft voor het werken op afstand, inclusief veiligheidsmaatregelen. AltaMed, een in Los Angeles gevestigde aanbieder van gezondheidsdiensten, heeft meer dan 1000 callcenter-, HR-, IT- en compliance-medewerkers de mogelijkheid geboden om thuis te werken. En ook artsen en verpleegkundigen kunnen soms op afstand werken. Doordat sommige nieuwe werknemers niet hoeven te verhuizen, kunnen zorginstellingen personeelstekorten gemakkelijker opvullen, vooral in afgelegen gebieden.
Burn-out
In een enquête van de American Medical Association uit 2021 meldde de helft van de zorgmedewerkers in de VS die hebben gereageerd, waaronder 56% van de verpleegkundigen, symptomen van burn-out te hebben. Dit wordt gedefinieerd als fysieke of emotionele uitputting die gepaard gaat met een gevoel van verminderd functioneren. Een derde gaf aan te kampen met een hoge mate van angst of depressie, terwijl 25% van de ondervraagde artsen liet weten dat ze van plan waren om hun praktijk binnen twee jaar te beëindigen.
In mei 2022 gaf de Amerikaanse Surgeon General (de belangrijkste adviseur van de regering op het gebied van volksgezondheid), dr. Vivek Murthy, een advies over burn-out en welzijn van zorgmedewerkers. Hij noemde dit probleem een nationale prioriteit. Dr. Murthy reikte het volgende advies aan om burn-out te bestrijden: "Allereerst moeten zorgmedewerkers worden gewaardeerd en beschermd. Dat betekent dat ze een fatsoenlijk salaris, toegang tot een ziektekostenverzekering en voldoende ziekteverlof moeten krijgen. Het betekent ook dat zorgmedewerkers nooit meer zonder goede persoonlijke beschermingsmiddelen mogen komen te zitten, zoals tijdens de pandemie." Hij wees ook op de noodzaak dat meer werknemers toegang krijgen tot programma's voor geestelijke gezondheidszorg.
Laag moreel
De coronapandemie heeft het moreel van zorgmedewerkers ernstig geschaad. In een enquête dat in 2021 binnen de sector is uitgevoerd, gaf 62% van de respondenten aan dat COVID-gerelateerde zorgen of stress een negatieve invloed hadden op hun geestelijke gezondheid. Van de eerstelijnsmedewerkers liet 56% weten slaapproblemen te hebben. Een ziekenhuismedewerker in Pennsylvania verwoordde het als volgt: "Het personeel was overbelast, de middelen raakten op en onze blootstelling aan COVID was extreem hoog. Het was echt vreselijk en ook beangstigend." Hoewel COVID-19 niet meer zo wijdverbreid of ernstig is als twee jaar geleden, zal de dreiging van besmetting op de werkplek nooit verdwijnen.
Niet alle bedreigingen komen voort uit ziekten. OSHA meldt dat het risico van geweld tegen zorgpersoneel nu vier keer hoger is dan voor werknemers in andere sectoren. Andere oorzaken van een laag moreel zijn relatief lage lonen, een te hoge werkdruk en burn-outs. Om de situatie te veranderen en het personeelsbehoud in de gezondheidszorg te verbeteren, moeten HR-teams het welzijn van werknemers opnemen in de waarden van hun organisatie en laten zien dat dit prioriteit heeft. Dit kan door middel van marktconforme salarissen, evenwichtigere roosters en programma's die bijdragen aan een meer open werkomgeving, waarin werknemers het gevoel hebben dat hun behoeften worden gehoord en dat daar aandacht aan wordt geschonken.
Samenwerkingsmodellen
Aan het begin van de coronaperiode hebben zorgorganisaties hun samenwerking met uitzendbureaus geïntensiveerd om aan de personeelsbehoeften te kunnen voldoen. Zo werkte Jackson Healthcare in Georgia samen met Healthcare Workforce Logistics om 570 werknemers aan te trekken, terwijl het Liacouras Center in Philadelphia met General Healthcare Resources in zee ging om hulp te krijgen bij de opvang van COVID-patiënten. Vooral plattelandsgebieden hebben baat gehad bij dergelijke samenwerkingen, hoewel ze aanzienlijke kosten met zich mee kunnen brengen.
Een creatief publiek-privaat samenwerkingsverband, Community Care of North Carolina, dat wordt gesponsord door overheidsinstanties, bestaat uit 14 regionale netwerken van artsen, verpleegkundigen, apotheken, maatschappelijk werkers en anderen om kwaliteitszorg uit te breiden tot ver buiten de stedelijke centra. Hoewel de personeelstekorten niet meer zo ernstig zijn als twee jaar geleden, zijn samenwerkingsmodellen naar verwachting de komende jaren een nuttige optie.
Beleidswijzigingen
HR-teams in de gezondheidszorg hebben op grote schaal beleidswijzigingen doorgevoerd om COVID-gerelateerde uitdagingen aan te pakken. Daartoe behoren herziene beleidsregels voor de veiligheid van werknemers en patiënten, het schoonmaken van de werkplek, het dragen van mondkapjes en het zich laten testen. HR is in het COVID-tijdperk de belangrijkste bron van nauwkeurige, actuele informatie over veiligheid op de werkplek.
Waar nodig moet het HR-management ook het beleid op de volgende gebieden evalueren en verbeteren: ploegendiensten, verlof opnemen, werken op afstand toestaan, personeel aannemen en inwerken, salarissen en secundaire arbeidsvoorwaarden inclusief het toevoegen van nieuwe beloningen en feedback van werknemers verzamelen en daarop reageren. Een van de pluspunten van COVID is dat het beleid onder leiding van HR volledig is vernieuwd.
Looneisen
Volgens een rapport van Kaufman Hall zijn de arbeidskosten in de gezondheidszorg sinds het begin van COVID-19 met meer dan een derde gestegen. Hoewel arbeidscontracten een belangrijke reden zijn voor die stijging, gaan de salarissen van fulltime werknemers ook omhoog om hen te belonen voor het werken onder zware omstandigheden en voor de dreiging van besmetting met COVID. Bij een enquête van een uitzendbureau gaf meer dan een derde van de verpleegkundigen aan dat zij van plan waren hun baan binnenkort op te zeggen, waarbij een beter salaris als voornaamste motief werd genoemd. Peterson-KFF meldt dat werkgevers in de gezondheidszorg hierop hebben gereageerd door de gemiddelde lonen sinds het begin van de pandemie met 17% te verhogen.
Sommige zorgorganisaties hebben overwogen de prijzen te verhogen om de hogere salarissen voor verpleegkundigen en andere werknemers te compenseren, met als argument dat overheidsprogramma's zoals Medicare de arbeidskosten van ziekenhuizen hebben onderschat bij het aanpassen van de betalingen. Andere zorginstellingen hebben de kosten binnen de perken gehouden door de uitgaven voor arbeidscontracten, overuren en premies nauwlettend in de gaten te houden.
Voorraadtekorten
HR-afdelingen zijn doorgaans niet verantwoordelijk voor de aanschaf van medische artikelen, maar toen vanwege COVID het toezicht op de veiligheid en hygiëne aan hun takenpakket werd toegevoegd, moesten HR-teams ervoor zorgen dat organisaties beschikten over voldoende hoeveelheden handdesinfectiemiddel, beschermende maskers, staafjes voor COVID-tests en dergelijke. Toen een ziekenhuis in New York bijna geen wattenstaafjes meer had, vond de HR-afdeling een leverancier die met behulp van 3D printen een oplossing bood. HR hielp ook werknemers om te gaan met voorraadtekorten. Toen sommige ziekenhuizen bijvoorbeeld operaties uitstelden vanwege een tekort aan voorraden, moesten HR-teams de dienstroosters onmiddellijk aanpassen en ervoor zorgen dat artsen beschikbaar waren toen de operaties werden hervat.
Stakingen
De pandemie is voor zorgmedewerkers bijzonder zwaar geweest, zodat velen van hen hebben onderhandeld over betere lonen, secundaire arbeidsvoorwaarden en arbeidsomstandigheden. Sommige werknemers die bij een vakbond zijn aangesloten zijn in staking gegaan, waaronder verpleegkundigen in twee ziekenhuizen in New York die begin 2023 drie dagen lang staakten. Volgens Healthcare Dive gingen in 2022 minstens 30.000 zorgmedewerkers in staking en bijna dubbel zoveel personen dreigden dat te doen voordat overeenkomsten werden bereikt. Alleen al in Californië staakten in 2022 werknemers van drie grote zorginstellingen (Stanford University Hospital, Cedars-Sinai en Kaiser Permanente).
COVID-19 heeft geleid tot een noodtoestand in de gezondheidszorg. HR-managers hielpen hun organisaties om het hoofd boven water te houden en deden meer dan ze op grond van hun takenpakket moesten doen, zoals het bieden van hulp in noodsituaties. HR speelde plotseling een grotere rol bij het beschermen van de veiligheid van werknemers, het opstellen en handhaven van strengere schoonmaakprotocollen, het uitvoeren van COVID-testbeleid en het instellen van 'social distancing' en verplichtingen tot het dragen van een mondkapje. Daarnaast had HR de lastige taak om eerstelijnsmedewerkers aan te moedigen – soms te eisen – zich te laten vaccineren. De HR-teams waren bovendien de belangrijkste bron voor betrouwbare COVID-informatie, aangezien de omstandigheden snel veranderden en zorginstellingen reageerden met nieuw beleid en nieuwe procedures.
Een belangrijke les die werkgevers in de gezondheidszorg geleerd hebben, is het belang van flexibele en ondersteunende werkprocessen. Zowel de organisatie als de werknemers moeten er klaar voor zijn om bij een volgende noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid om te schakelen. Voor het werken op afstand (voor bepaalde functies) en de groei van digitale zorg zijn nieuwe technologieën nodig, evenals begeleiding door HR bij contact met mensen via het scherm of in het echt. Nu HR-teams de werkplek van de toekomst in de gezondheidszorg helpen vormgeven, moet het hoger management HR accepteren als strategische partner.
De uitdagingen waar HR voor staat in deze post-pandemie vereisen applicaties die op deze sector zijn afgestemd.
Oracle Fusion Cloud Human Capital Management (HCM) verbindt alle HR-processen binnen een zorginstelling met elkaar. HR-teams kunnen de cloudgebaseerde applicatiesuite gebruiken om de beste kandidaten aan te trekken, nieuwe werknemers vlot in te werken en collega's te helpen nieuwe functies te verkennen. Met de applicaties van Oracle Cloud HCM voor personeelsbeheer kunnen werkgevers en werknemers de urenregistratie bijhouden, absenties registreren en gezondheids- en veiligheidsproblemen melden en oplossen. Tools die feedback van werknemers vastleggen en een meer op samenwerking gerichte werkplek tot stand brengen, helpen mee het personeelsverloop te verminderen.
HR-organisaties in de gezondheidszorg zijn door COVID-19 uitgedaagd om hun rol opnieuw tegen het licht te houden. Zaken als het bedenken van creatieve manieren om nieuwe werknemers te werven, werknemers uitwisselen met andere zorgnetwerken, samenwerken met instanties om hun bestaande personeelsbestand uit te breiden en nieuwe programma's en processen ontwikkelen om bestaande werknemers te behouden, zijn voor HR belangrijker dan ooit tevoren. Dat geldt zeker ook voor veiligheidsrisico's na een pandemie die in januari 2023 al 1,1 miljoen Amerikanen het leven heeft gekost. Voor veel HR-managers in ziekenhuizen en klinieken zijn handen wassen, mondkapjes dragen en vaccinaties permanente aandachtspunten geworden.
Nu de sector na de pandemie weer opkrabbelt, moet HR alle instrumenten, waaronder data en technologieën, blijven inzetten om het welzijn van werknemers te verbeteren en tegelijkertijd de arbeidskosten binnen de perken te houden, rechtszaken van gewonde of ontevreden werknemers te voorkomen en de regelgeving na te leven om boetes te vermijden. Het uiteindelijke doel blijft hetzelfde: patiënten beter bedienen en de gezondheidsresultaten verbeteren.
Met welke uitdagingen heeft HR sinds COVID te maken?
Sinds het begin van de pandemie zijn HR-teams in de gezondheidszorg geconfronteerd met ernstige personeelstekorten, een toenemend aantal burn-outs en een stijgend personeelsverloop, en de angst van werknemers om het virus op te lopen. HR-teams hebben ook hun beleid inzake ploegendiensten en werk op afstand moeten wijzigen, en hebben onderzocht of ze een beroep konden doen op uitzendbureaus om aan de personeelsbehoeften te voldoen.
Welke invloed heeft de COVID-19-pandemie gehad op zorgmedewerkers?
De pandemie heeft geleid tot meer gevallen van burn-out bij werknemers en een lager moreel, waardoor velen ontslag hebben genomen en elders een baan hebben geaccepteerd.
Wat is momenteel de grootste uitdaging voor HR-professionals in de gezondheidszorg?
Hoewel de personeelsbezetting in de sector weer is toegenomen sinds de sterke daling in 2020, staan HR-organisaties in de gezondheidszorg voor de uitdaging om voldoende artsen, verpleegkundigen en ander personeel aan te trekken en te behouden. Door het verwachte personeelstekort worden HR-teams uitgedaagd om een positievere en meer bevredigende werkomgeving te realiseren.